وقتي سالن تئاتر شهرستان نکا به محل همايشهاي خوابآور تبديل ميشوند
تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۶/۳۱
روند اجراي عمومي نمايشها، همواره به عنوان مانعي بر سر راه تئاتريها در بين اصحاب فرهنگ و هنر تلقي ميشود. اين امر تا به اندازهايست كه برخي از اهالي نمايش نکا بر اين باورند كه در صورت نبود اجراي عمومي، تئاتري وجود نخواهد داشت.
در اين ميان هم عدهاي معتقدند متوليان اين عرصه در ايجاد بستر مناسب براي اين مهم موفق نبودهاند و يا تلاشهاي آنان چشمگير نبوده است.
امیرعلی عبدالشاهی نمايشنامهنويس و كارگردان در گفت وگو با نیوز نکا)، گفت: بايد هدف افزايش مخاطب را در اجراهاي عمومي دنبال كرد چرا كه اجراهاي عمومي مناسبترين بستر براي افزايش مخاطب است و بايد براي دستيابي به آن پروسهاي طولاني را پشتسر گذاشت.
وي با بيان اينكه در امتداد اجراهاي عمومي، مخاطب افزايش پيدا ميكند، تصريح كرد: امكان دارد اين امر ۲۰ يا ۳۰ سال طول بكشد، چون اين ساخت، ساخت يك ساختمان نيست كه به زودي ساخته شود و تاثير كار فرهنگي برخلاف كار اقتصادي يا حتي سياسي به خاطر تاثيري كه بر انديشه مي گذارد نياز به زمينهسازي و بسترهاي مناسبي دارد.
عبدالشاهی ادامه داد: در طول سال، دو نمايش اجراي عمومي دارند كه آن هم اغلب آثاري مناسبتي است و اين مسئله خود باعث نوعي چارچوب شده است كه مديران فرهنگي استان آن را به وجود آوردهاند. ميتوان نمايشهاي آييني را مثال زد. بي گمان نمايش آييني در كارنامه هر كدام از اين هنرمندان افتخاري بزرگ است اما ورود برخي افراد ناخواسته و براي ادامه حيات نمايشيشان است.
وي مطالعه و اعتقاد را از جمله اين باورها دانست و تصريح كرد: مطالعه و اعتقاد، لوازم قطعي براي ورود به عرصه تئاتر هستند ضمن اينكه باورها بايد در اجراي اين آثار جاري و ساري باشد وگرنه در مخاطب اثري نخواهد گذاشت.
اين كارگردان نکایی ادامه داد: بدون شك اجراهاي عمومي تئاتر در سطح استان اتفاق خوبي در جهت اعتلاي تئاتر استان و گامي ارزشمند در جهت توسعه و ترويج اين هنر والا در بين عموم است و آنچه تئاتر را در بين مردم نسبت به نمايشهاي سرگرم كننده و به اصطلاح كمدي در سطح استان غريبتر كرده عدم توجه به اجراهاي منظم عمومي است كه اگر مورد توجه قرارگيرد شاهد تاثير بسزاي آن در رشد و تعالي جامعه دارد و به وضوح خواهيم ديد كه تئاتر منبر است و بلكه فراتر از منبر نيز هست و حال آنكه اين مطلب خود وابسته به تفكر و تعقل و نيازمند هدايت و حمايت مسوولين است.
اين هنرمند نكته قابل تامل در اينباره را سالن هاي نمايشي دانست كه بر اثر مديريت ناصحيح مسوولان فرهنگي تبديل به سالن همايشهاي خوابآور شده است و تصريح كرد: سالن نمایش نکا ، معمولا براي تنها چيزي كه به كار نميروند، تئاتر است.
وي با ابراز تاسف گفت: سالنهاي نمايش به محلي براي درآمدزايي ادارات فرهنگيِ تبديل شدهاند و كرايه دادن اين سالنها براي همايشها، نتيجهاي جز استهلاك براي سالنها ندارد و نوعي آسيب فرهنگيِ جدي است.
عبدالشاهی موضوع مورد بحث را به اين سوالات ادامه داد كه آيا اين سوء استفاده از نام تئاتر و نمايش نيست؟ چرا مي گويند آمفي تئاتر؟ چرا سالني كه مزين به نام تئاتر شده است، حالا تبديل به سالن همايشها شده است. سالن تئاتر حق مسلّم تئاتريهاست. در كجاي دنيا سالنهاي نمايش را اجاره ميدهند؟



























سلام اقای عبدل شاهی برایت ارزوی موفقیت را دارم