سخنرانی حجت السلام مطهری فرد ،در دفتر آیت الله مکارم شیرازی

تاریخ انتشار خبر : ۹۵/۰۷/۱۶

سخنرانی حجة الاسلام محمدصادق مطهری فرد در دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی دامت برکاته.

باموضوع: «كُلُّكُم راعٍ وَ كُلَّكُم مَسئولٌ عَن رَعَیِتهِ»

           (همۀ شما نگهبان و مسئولید و همۀ شما نسبت به زیردستانتان مسئولیت دارید.)

( صحيح مسلم، مسلم نیشابوری، ج ۳ ص ۱۴۵۹ ؛ بحارالانوار ،علامه مجلسی ج۷۲ ص ۳۸ )

پیامبر (ص) فرمود:

کُلُّکُمْ راعٍ وَ کُلُّکُم مَسئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ، فَالأمیرُ الَّذی عَلَی النّاسِ راعٍ وَ هُوَ مَسئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ وَ الرَّجُلُ راعٍ عَلی اَهل بَیْتِهِ وَ هُوَ مَسئُولٌ عَنْهُمْ وَ المَرْأةُ راعِیَةٌ عَلی بَیْتِ بَعْلِها وَ وَلَدِها وَ هِیَ مَسْئُولَةُ عَنْهُمْ وَ الْعَبدُ راعٍ عَلی مالِ سَیِّدِهِ وَ هُوَ مَسئُولٌ عَنْهُ، اَلا کُلُّکُمْ راعٍ وَ کُلُّکُم مَسئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ

همه شما نگهبان و مسئول [عملکرد و رفتار] یکدیگر هستید. حاکمان نگهبان مردم و [نسبت به عملکرد مدیریتی خود و رفتارهای مردم] مسئول اند. مرد نگهبان [خانواده اش] و [نسبت به رسیدگی امور زندگی خانواده [مسئول است. و زن نگهبان [اموال زندگی] منزل همسر و [مراقب تربیت] فرزندانش است و [نسبت به رسیدگی به امور خانه و شوهرداری و تربیت فرزندان] مسئول است. و غلام (خدمتکار) نگهبان اموال صاحب و مولایش و [نسبت به حفظ و مصرف صحیح آن] مسئول است. پس آگاه باشید همه شما نگهبان و [نسبت به رفتارهای مدیریتی خود و عملکرد[ کسانی که تحت نظر شما هستند مسئولید.

در یک جمله این روایت یعنی: مسئولیت همگانی نسبت به یکدیگر

که این روایت همان ترجمان و تفسیر آیه ۷۲ از سوره احزاب است که می فرماید:

إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ

شهید مطهری در کتاب اسلام و نیازهای زمان- جلد ۱صفحه ۱۹- ۲۵ اینطور می فرماید که:

” آن امانت چیست؟ گفتند تکلیف و وظیفه و قانون. یعنی اینکه زندگی انسان زندگی باشد که او باید در پرتو تکلیف و وظیفه آن را صورت بدهد یعنی برای او وظیفه معین بکنند و او هم بار تکلیف، بار قانون، بار مسؤولیت را به دوش بگیرد، و این همان چیزی است که در غیر انسان وجود ندارد.”

حال وظیفه و مسئولیت ما نسبت به واقعه و نهضت عاشورا و قیام امام حسین چیست؟

امام موسی صدر در سخنرانی به سوی خط حسینی در کتاب سفر شهادت می گوید:

” چرا گریه می کنیم؟ چرا اندوهگینیم؟ باید بفهمیم وظیفه ما در برابر این مسئله چیست؟ این وظیفه باید نمود پیدا کند و با زبان و قلب ما تحقق یابد.

باید در کارها و احساسات و زبان و نیت ما کاملا ظهور یابد، زیرا ما نخستین کسانی هستیم که از فداکاری های حسین قدردانی می کنیم، برای او اندوهگین می شوین و برای تحقق اهداف او تلاش می کنیم.”

و باز در ادامه این سخنان اینگونه می گوید که:

” اگر ما گریه می کنیم ولی در عین حال برای تضعیف اهداف امام حسین تلاش کنیم؛ اگر گریه کنیم ولی در صف باطل باشیم؛ اگر گریه کنیم ولی گواهی دروغ دهیم و قس علی هذا در این صورت ما گریه می کنیم ولی در عین حال حسین را نیز می کشیم زیرا تلاش می کنیم هدف حسین را از بین ببریم که گران بها تر از خود اوست.”

این مطالب رو تایید می کنیم با کلام شهید آیت الله سید محمدباقر صدر (رحمه الله) در کتاب  امامان اهل بیت علیهم السلام مرزبانان حریم اسلام، ص ۵۴۵.

” ای مؤمنان! ای شیعیان حسین علیه السلام!

امام والای شما وقتی خونش جاری می‌شد، وقتی محرومیت را حتی از آب فرات به جان می‌خرید، حال آن که دنیا برایش فراهم بود، وقتی با هر قربانیِ جدیدی که از فرزندان و خاندان خود می‌داد، شادی و شادمانی در چهره‌اش فزونی می‌یافت، وقتی حتی فرزند شیرخوارش را فدا کرد و آن خون‌خواران او را در دامان ایشان به قتل رساندند، وقتی زمین می‌خورد و سپس برمی‌خاست تا نبرد را پی گیرد، وقتی واپسین نفَس‌های پاکش را بر زمین کربلا می‌کشید . . .  حسین علیه‌السلام در همه این لحظه‌ها فقط به عملیاتی جانبازانه نمی‌پرداخت، بلکه داشت امتی را می‌ساخت و اراده‌ای را حفظ می‌کرد و با تاریخ رسالت به پیش می‌رفت و جهادگران راه اسلام در هر زمان و مکان را رهبری می‌کرد. ”

اما آنچه در عمل دارد اتفاق می افتد این است که:

حقیقت کربلا را بی‌خاصیت و بی‌اثر کرده اند و کرده‌ایم

استاد شهید آیت الله مطهری در کتاب  حماسه حسینی، ج۱، ص۶۰،۶۱ (با تلخیص) اینگونه می گوید:

” حادثه کربلا براى ما مردم خواهى نخواهى یک حادثه بزرگ اجتماعى است؛ یعنى این حادثه در تربیت ما، در خُلق و خوى ما اثر دارد.

در نقل و بازگو کردن حادثه عاشورا ما هزاران تحریف وارد کرده‌ایم، هم تحریف‌هاى لفظى- یعنى شکلى و ظاهرى- راجع به اصل قضایا، مقدمات قضایا، متن و حواشى مطلب، و هم [تحریف‌هاى معنوى که‏] در تفسیر این حادثه ما تحریف کرده‌ایم.  

با کمال تأسف باید عرض کنم تحریف‌هایى که به دست ما مردم در این حادثه صورت گرفته است، همه در جهت پایین آوردن و مسخ کردن قضیه بوده است، در جهت بى‌خاصیت کردن و بى‌اثر کردن قضیه بوده است و در این امر، هم گویندگان و علماى امت تقصیر داشته‌اند و هم مردم. ”

این استاد شهید در ص ۱۷۵ از کتاب حماسه حسینی اینگونه می گوید:

شعارهای ما در مجالس، تکیه ها و در دسته ها باید محیی باشد نه مخدّر، باید زنده کننده باشد نه بی حس کننده.

نتیجه اینکه:

اگر ما با استناد به تعابیری همچو «يا أَيُّهَا النّاس» «يا بَنِي آدَم» «الْعالَمِين» «يا أَهْلَ الْكِتاب» دین اسلام را جهانی میدانیم و اگر پیامبر را « رحمة للعالمین » و شخصیتی بین المللی میدانیم، طبیعتا جانشینان و ائمه معصومین علیهم السلام را هم باید دارای هویت و شخصیتی عمومی و بین المللی و جهانی بدانیم چرا که میگوییم ولایت آنان همان ولایت رسول الله است و شئونات آن حضرت را دارا هستند.

پس در معرفی چهره و هدف و آرمان آنان ظرافت بخرج دهیم و آنان را محدود نکنیم.

و در پایان عرض میکنم که:

معروف است که می گویند «الناسُ عَلی دینِ مُلوکِهم» و رعیت همیشه رنگ و بوی شاهان و رهبران خود را دارا بوده اند، شیعه نیز باید چنین باشد و رنگ و بوی امامان خویش را دارا باشند؛ به گونه ای که هر کس آنها را مشاهده کند، بر امامان و مربیان آنها تحسین گوید. امام صادق علیه السلام فرمود: «مَعاشِرَ الشیعةِ! کُونوا لَنا زَیْنا وَلا تَکونوا عَلَیْنا شَیْنا، قولوا لِلنّاسِ حُسْنا، واحْفَظوا ألْسِنَتَکُمْ وَکُفُّوها عَنِ الفُضولِ وقَبیحِ القَوْلِ؛ ای گروه شیعه! زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما، با مردم نیکو سخن بگویید، و زبانتان را حفظ کنید و آن را از زیاده روی و زشت گویی بازدارید.»

ا